Гасцініца дыпламатычнага сэрвісу была пабудавана па праекце архітэктара Рыгора Заборскага, паводле першапачатковай задумы гэта павінен быў быць асабняк-палац. Аднак заказ на праект быў атрыманы ў 1956 г., пасля ўвядзення пастановы аб празмернасцях у архітэктуры, абмежаванні распаўсюджваліся на афармленне.
У сярэдзіне 1980-х гг. у будынку пачалася маштабная рэканструкцыя: была перабудавана вестыбюль і зноўку аформлена банкетная зала. Новыя двух'ярусныя люстры прыдумаў дызайнер Алег Сурскі, шкло вырабілі на шклозаводзе "Нёман" у Гродне. Прастакутныя вокны замянілі на арачныя. За рэканструкцыю адказваў архітэктар Сяргей Карпаў. Ён угаварыў Міхаіла Кавалёва, які на той момант займаў пасаду старшыні Савета Міністраў, выдзеліць для афармлення сусальнае золата. «… уся гэтая прыгажосць у банкетнай зале – у прамым сэнсе слова залатая, на яе сышло два з паловай кілаграмы чыстага сусальнага золата. Прафесійныя пазалотчыкі і рэстаўратары тры месяцы правялі на лясах, пакрываючы найтанчэйшымі пласцінкамі кожны элемент… Я доўга думаў, што зрабіць у банкетнай зале на задніку. І як то сядзеў за сталом, глядзеў на вокладку часопіса, на ёй была сакура. І падумаў: а што ў нас такі ж сімвал, як сакура ў Японіі? Дуб! Бусел таксама сімвал. У выніку атрымалася эфектная кампазіцыя-барэльеф. Яе рабілі мастакі-манументалісты Ігар Ганяеў і Віктар Ціханаў. Наносілі сем ці восем пластоў гіпсу і выразалі кожную дэталь. У Беларусі такой працы раней не было, кіраўніцтва Савета Міністраў засталося вельмі дастаткова», - Сяргей Карпаў. Габелен "Беларусь - край родны" для аванзала быў вытканы на Барысаўскім камбінаце па малюнку мастака Уладзіміра Ткачова.